سربرآوردن دست‌ساخته‌های پارینه سنگی از سنگ‌فرش‌های بیابانی ایوانکی

حمیدرضا دوست‌محمدی ۱۳ دی‌ماه ۱۴۰۰ با اعلام این خبر گفت: این طرح با سرپرستی سید میلاد هاشمی عضو هیات علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس اجرا می‌شود.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان افزود: بررسی وضعیت این منطقه در دوران پلیئستوسن(۲.۶ میلیون تا ۱۱ هزار و ۵۰۰ سال پیش)، الگوهای پراکنش محوطه‌های پارینه‌سنگی، چند و چون بر هم کنش‌های جمعیتی و بررسی سنن ابزارسازی از جمله اهداف اجرای این طرح مطالعاتی است.

سرپرست هیات باستان بخش ایوانکی گرمسار نیز در این خصوص گفت: در نتیجه انجام بررسی‌های باستان‌شناختی در ایوانکی، چشم‌اندازهای بسیار گسترده از دوران پارینه‌سنگی و تعداد قابل توجهی دست‌ساخته سنگی یافت شده است.

سید میلاد هاشمی افزود: بررسی‌های مقدماتی نشان می‌دهد که بر اساس فنون ساخت دست‌ساخته‌ها و گونه شناسی آن‌ها، احتمالاً گروه‌های انسانی دست‌کم در دوره پارینه‌سنگی میانی(حدود ۳۰۰ هزار تا ۴۰ هزار سال پیش) و در دوران جدیدتر از حدود ۴۰ هزار تا ۱۲ هزار سال پیش در این منطقه حضور داشته‌اند.

سرپرست هیات باستان بخش ایوانکی گرمسار گفت: بیشتر دست‌ساخته‌های سنگی بر روی سطوح باد برده موسوم به سنگ‌فرش‌های بیابانی ثبت شده‌اند و این سطوح موجب آشکار شدن قطعات سنگ قدیمی شده‌اند که برخی از این قطعات دست‌ساخته‌های سنگی هستند که گروه‌های انسانی در دوران پلیئستوسن آن‌ها را ساخته‌اند.

هاشمی افزود: بر روی بیشتر دست‌ساخته‌های سنگی یافت شده لایه‌ای براق به رنگ قهوه‌ای سوخته تا مشکی دیده می‌شود که به آن جلای بیابانی گفته می‌شود.

او ادامه داد: از جمله ویژگی‌های فنی دست‌ساخته‌های سنگی یافت شده ابعاد نسبتاً بزرگ ساخت به کمک ضربه با چکش سخت، شواهد بهره‌گیری از تکنیک لوآلوآ و وجود مجموعه ابزارهای منتسب به دوران پارینه‌سنگی میانی چون خراشنده‌های جانبی دندانه‌دار و کنگره‌دارها بر روی تراشه‌های بزرگ و نیز قطعات منتسب شب به دوران پارینه‌سنگی جدید چون سنگ مادرهای منشوری برای ساخت تیغه و ریز تیغه است.

او گفت: بهره‌گیری از تکنیک لوآلوآ در عرض‌های جغرافیایی مشابه معمولاً به نئاندرتال‌ها منتسب می‌شود از این‌رو احتمال وجود دو گروه انسانی (نئاندرتال‌ها و انسان خردمند) در دوران پلیئستوسن در منطقه وجود داشته است.

سرپرست هیات باستان بخش ایوانکی گرمسار گفت: این بررسی باستان‌شناختی، احتمال دیرینگی حضور انسان در منطقه‌ای که امروزه شهرستان گرمسار نامیده می‌شود را نشان می‌دهد و بررسی‌های میدانی در منطقه همچنان ادامه دارد.

انتهای پیام